“[…]Sen arrogancia, sen egocentrismo, aprendemos con Manoel que desde o valor das pequenas cousas, dos pequenos xestos, con cada unha das nosas voces podemos aprender a valorar o noso, como valoramos o outro e o todo. O noso ten espazo no todo. O noso construído en galego, non pode ficar petrificado, folclorizado, esclerotizado. Cómpre que sexa revitalizado, para seguir construíndo e re-construíndo.
É Manoel quen nos convoca para transmitirmos co goce do idioma, para revitalizalo e levalo de paseo, con alegría facendo de cada día unha festa co seu uso. Por iso, precisamos de todas as mans e cabezas, de todas as inciciativas que fomenten o uso da lingua galega, de todas as asociacións, de cada voz individual.[…]”